Mummie

Afbeelding van OpenClipart-Vectors via Pixabay

Thematisch werken, heerlijk. Ik smul ervan.
Als er een nieuw thema aankomt, heb ik alvast voorpret.
De grote lijnen zet ik altijd stevig neer, maar terwijl we bezig zijn, kan de richting zo opeens veranderen. De inbreng van de leerlingen is namelijk enorm belangrijk.

Tijdens het geschiedenisthema komt Aaron opeens enthousiast binnenrennen.
Hij draagt een tas met zich mee die hij bijna niet van de grond krijgt.
‘Juf! Juf! Ik heb geschiedenis mee! Van mijn vader toen hij vroeger naar een land ging!’
Ik ben heel nieuwsgierig en steek mijn neus eens in de tas. Ik hoef niet lang te kijken want het is overduidelijk naar welk land zijn vader ooit geweest is.
Tegen nieuwsgierige blikken schuiven we de tas even onder een tafel en gaan in de kring zitten.
A valt nog net niet van zijn stoel, zo blij is hier dat hij iets heeft meegenomen.

Als iedereen eindelijk zit, halen we de tas tevoorschijn.
A begint meteen wild alles uit de tas te trekken.
Hij stalt alle spullen uit de op tafel.
24 kinderen schieten van hun stoel en beginnen druk te wijzen, te kletsen en….
Opeens beginnen er zeker 10 kinderen iets anders te roepen: ‘Ieeeee! Wat is daaaaaat!’

Een van de kinderen houdt twee vingers een foto vast, alsof hem zojuist gevraagd is een drol vast te houden. Verschrikt laat hij de foto vallen. Ik raap hem op en ga weer zitten.
‘Aaaaah, ik zie het al!’

Aaron wipt heen en weer. Hij weet het duidelijk ook. Ik roep hem naar voren en zet hem op mijn stoel, met de foto in zijn hand. Zelf ga ik op zijn kleine stoeltje zitten, aan de overkant van de kring. ‘Goed, meester Aaron gaat ons uitleggen wat er op die foto staat. Ga je gang meester!’
Meester Aaron gniffelt eerst even en zegt dan: ‘Dit, is een mummie’.

Meteen gaat de klas weer los. Er worden vragen geroepen, er worden woorden gewisseld en bijzondere geluiden gemaakt. Net iets te hard zeg ik: ‘Goh meester, dat vind ik echt heel interessant! Kun jij ons misschien eens uitleggen, wat een mummie is?’
Het geroezemoes dat nog aanwezig was, sterft meteen. Alle ogen zijn gericht op Aaron.
Hij kijkt schuin in de lucht en zegt dan: ‘Een mummie is een man in het verband.’

Het blijft dit keer stil en Karim steekt langzaam zijn vinger op.
‘Maar…. Waarom zit die man dan in het verband?’
Ik kan opeens een speld horen vallen. Iedereen denkt keihard na. Maar een antwoord komt er niet. Net als ik de stilte wil verbreken, heeft meester Aaron het antwoord gevonden.
Met een bloedserieus gezicht zegt hij: ‘Als hij dan uit zijn kist valt, dan beschadigt hij niet zo.’

Ik kan mijn lach niet meer onderdrukken.